22/7/13

Caso Calderón, otra "lección" de ética de Santiago Rey y sus muchachos

El pasado martes (16 de julio) ofrecimos un ejemplo de la ética periodística del propietario de La Voz de Galicia SA (ver «Bárcenas ha desempolvado el caso Yak-42, en el que La Voz jugó un "glorioso" papel informativo»), y hoy ofrecemos un ejemplo de su concepto de ética en general, sobre todo en materia de relaciones profesionales.
Hubo un tiempo, recién iniciado este siglo, en el que Santiago Rey Fernández-Latorre hizo migas con el abogado madrileño Ramón Calderón Ramos, que obtuvo cierta popularidad en toda España debido a que ostentó la presidencia del Real Madrid CF.
Tres personas que conocen y han tratado de cerca a Santiago Rey han informado a ExVoz de que este, siempre deseoso de promocionarse y de formar parte de círculos político-económicos y empresariales de postín, extrajo los lógicos provechos de la amistad personal y de la relación profesional que mantuvo con Calderón.
Tan estrecha fue la relación que Santiago Rey "fichó" a Calderón, a quien incorporó a los consejos de administración de las empresas propietarias de Diario de León (el Grupo Voz llegó a controlar el 84% de su accionariado) y de La Voz de Galicia, y además lo nombró patrono de la Fundación Fernández Latorre, denominación original de la entidad, en honor al fundador del periódico, y que justo por esa época fue rebautizada Fundación Santiago Rey Fernández-Latorre para mayor gloria del actual editor:
..
..
Prueba de que la amistad profesional y personal fue estrecha es que cuando Santiago Rey se separó de su segunda esposa, Amparo Navarro, confió a Calderón la tramitación del divorcio.
Andando el tiempo y por motivos que no vienen al caso, Santiago Rey y Ramón Calderón discutieron (los gritos del primero, como siempre en ese tipo de episodios, incluso cuando habla por teléfono, fueron más propios de una verdulera que del editor de un periódico) y la amistad y la relación profesional concluyeron.
Pero Santiago Rey, cuyo sentido del honor tiene rasgos medievales, necesitaba vengarse...
Y como siempre, al igual que en el caso Yak-42 pero con fines distintos, Santiago Rey satisfizo su nobiliario capricho recurriendo al periódico, en cuya redacción siempre encuentra la colaboración de alguno de los trabajadores cuya ética periodística es similar a la del empresario:
..
..
La lista de textos en los que La Voz de Galicia arremete contra el examigo personal y excolaborador profesional de Santiago Rey es larga, ¡tan larga es que sería lógico deducir que según La Voz el futuro de Galicia dependía entonces del presidente del Real Madrid!
Aparte de las dos reproducciones facsímiles insertadas, ahí van algunos enlaces (no todos) a informaciones y "análisis" publicados al respecto de las acusaciones que pesaron sobre Ramón Calderón (todos los enlaces consignados y los que hemos dejado en el tintero para no cansar al lector/a han sido obtenidos en la hemeroteca on-line de La Voz):
..
..
Pero el episodio tiene detalles tanto o más vergonzosos que el uso del periódico para zaherir al que a partir de julio del 2006 y hasta enero del 2009 fue presidente del Real Madrid, circunstancia esta que Santiago Rey aprovechó para vengar él sabrá qué.
Ahí va un ejemplo: El gerente de La Voz de Galicia SA, Santiago Pérez Otero, remitió una misiva al abogado madrileño reclamando el pago de varias facturas del teléfono que el Grupo Voz le había proporcionado como miembro del consejo de La Voz y patrono de la fundación.
En su contestación, Ramón Calderón se limitó a solicitar un número de cuenta para transferir o ingresar la cantidad reclamada por Santiago Pérez y, ya que este planteaba una cuestión dineraria, el madrileño le informó en la misma carta de que los honorarios por tramitar el divorcio de Santiago Rey y Amparo Navarro, todavía no abonados, «ascienden a 3.500.000 pesetas, que por este mismo documento quedan condonadas» (textual).
Ni que decir tiene que sería absurdo comparar la "deuda" telefónica de Calderón con la minuta por la tramitación del divorcio.
En fin, a la vista de este y otros episodios, cabe sospechar que Santiago Rey tiene una singular predisposición a guerrear con presidentes de entidades deportivas, sean de fútbol... ¡o de golf!
Por cierto, Ramón Calderón fue exonerado de todo delito penal y de golf podríamos escribir otro día...

7 comentarios:

  1. Anónimo22/7/13

    Polo que vexo na empresa hai pouca intelixencia á hora de decidir a quen despide, pois ademáis de despedir a bos profesionais tamén está a despedir a traballadores que teñen moito que contar. Os directivos moi intelixentes non te son.

    ResponderEliminar
  2. Anónimo22/7/13

    Digámoslo ya a riesgo de defraudar al "grupito" y a los delegados sindicales adláteres del gran patrón. Cada vez que abro este blog me congratulo de vuestra continuidad por el olfato que tenéis para ciertas dianas y un sexto sentido para apuntar y disparar a los temas que la mayoría de la opinión pública desconoce. Asomo aquí mi felicitación por vuestra capacidad de trasladar a la ciudadanía cuestiones que ni imaginan y propongo la vergüenza para quienes desde el poder del diario están prostituyendo las esencias del auténtico periodismo. Ocupen también ellos las anchas fincas de la desconsideración pública.

    ResponderEliminar
  3. Anónimo22/7/13

    Impaciente estoy por leer las historias del golfo, perdón, quise decir golf. No me cabe la menor duda que mis conocimientos sobre el tema los ampliare notablemente.

    ResponderEliminar
  4. Anónimo22/7/13

    Con este tipo de publicacións o único que fan é poñerse á altura do que eles calificaban como panfletos, o periódico do Deportivo, por exemplo.
    Suponse que un diario da tiradada Voz debería de ser serio e riguroso na información, cousa que non o é. Basta ver tamén o que se publica durante as campañas electorais.(Está Navantia que non da feito tanto barco e flotel que se publicou que contrataron eses días...) Asi cada vez somos mais os que deixamos de leelo, e por suposto de compralo, ainda que esto vaia en perxuicio de antigos compañeiros.
    Unha verdadeira mágoa.

    ResponderEliminar
  5. Na miña opinión outra das teimas do propietario do Grupo Voz que acaba por perxudicar ao seu xornal e o enfrontamento que mantén co alcalde de Vigo. Na miña opinión é totalmente lexítimo que un medio de comunicación manteña unha liña crítica co alcalde dunha localidade e, neste caso concreto, sobran os motivos para cuestionar moitas das desafortunadísimas actuacións do goberno local de Vigo mas, no caso concreto da Voz, na miña opinión levan de forma tan torpe e vingativa a cruzada "anti-Caballero" que conseguen entre boa parte dos seus potenciais lectores o efecto contrario ao pretendido, dando a sensación de que Abel Caballero é unha víctima culpada pola Voz até da morte de Manolete e reforzando así o equivocado sentimento localista e de desconfianza de moitos vigueses cara á Voz.

    ResponderEliminar
  6. Anónimo22/7/13

    Si este es el periódico de referencia en Galicia es fácil entender que Galicia vaya como va.

    ResponderEliminar
  7. Anónimo23/7/13

    A obxetividade tamen ten o seu reflexo na conta de resultados. Se non fan xienalismo, malamente van vender xornais. En que mans estamos!

    ResponderEliminar